คริสตจักรแห่งความสุข

ผู้ชายจะหอบไฟไว้ที่อกของเขา โดยไม่ให้เสื้อผ้าของเขาไหม้ได้หรือ (สุภาษิต 6:27) ผู้สร้างภาพยนตร์ และผู้ผลิตรายการโทรทัศน์ บอกเราว่าสิ่งที่เด็กๆเห็นจากในหนังหรือในจอโทรทัศน์จะไม่ส่งผลอะไรกับพวกเขา ไม่มีผลอะไร?  แล้วทำไมธุรกิจนี้ถึงลงทุนเป็นหลายๆล้านไปกับงบโฆษณา? ทำไมบริษัทต่างๆถึงใช้เงินเป็นร้อยๆล้านเพียงเพื่อโฆษณาออกสื่อแค่นาทีเดียว เพียงเพื่อแสดงสินค้าของตัวเองให้ผู้ชมได้เห็น? คุณว่าสิ่งนี้ไม่มีผลกระทบอะไรเลยหรือ? คุณบอกได้มั้ยว่าคนที่นั่งดูละครแนวเซ็กส์อยู่หน้าจอสักชั่วโมงจะไม่ส่งผลอะไรเลย? มีผลแน่นอนครับ!! เราได้รับอิทธิพลจากสิ่งที่เราดู อันที่จริง สิ่งที่เราดูทำให้เราเป็นอย่างที่เราเป็น อย่าเขลาไปหน่อยเลย! มีคำกล่าวเก่าแก่ว่า “ดวงตาเป็นหน้าต่างส่องไปถึงดวงใจ” [...]

ข้าพระองค์ได้สะสมพระดำรัสของพระองค์ไว้ในใจของข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะไม่ทำบาปต่อพระองค์ (สดุดี 119:11) บ้านเป็นที่ๆดีสำหรับพระคัมภีร์ มือเป็นที่ๆดีกว่า และใจเป็นที่ๆดียิ่งขึ้น เราต้องเรียนรู้วิธีสะสมพระวจนะพระเจ้าไว้ในใจ และเพื่อจะให้เข้าไปในใจได้ เราจำเป็นต้องอ่าน จำเป็นต้องศึกษา คุณใช้เวลากับพระวจนะพระเจ้านานแค่ไหน? เคยสงสัยหรือไม่ว่าทำไมคุณยังดำเนินชีวิตที่บริสุทธิ์ไม่ได้? ดำเนินชีวิตอย่างมีชัยไม่ได้? ทำไมคุณหัวหดเมื่อการทดลองมาถึง? ทำไมไม่สามารถเป็นผู้ชนะได้? คุณใช้เวลามากแค่ไหนในแต่ละวันกับพระวจนะ? หลายคนหมดเวลาไปกับสื่อทางจอและหน้ากระดาษหนังสือพิมพ์มากกว่าพระคำของพระเจ้า แล้วก็สงสัยว่าทำไมถึงพลาดเป็นประจำ นี่เป็นหนังสือที่พระเจ้ามอบให้เพื่อให้คุณมีชีวิตอย่างมีชัยชนะได้ [...]

เหตุฉะนั้น  ถึงแม้ว่าท่านจะรู้และตั้งมั่นคงอยู่ในความจริงแล้วก็ดี  ข้าพเจ้าก็พร้อมอยู่เสมอที่จะเตือนสติท่านทั้งหลาย  ให้ระลึกถึงสิ่งเหล่านี้ (2เปโตร 1:12) หลายปีมาแล้ว ผมได้รับจดหมายเตือนที่น่าหวั่นใจฉบับหนึ่ง ถึงเวลาต้องไปสอบใบขับขี่อีกแล้ว ผมก็คิด “เราก็ขับรถมาหลายสิบปี คงไม่จำเป็นต้องไปอ่านคู่มือการขับขี่อีก” เมื่อไปตามนัดที่กรมการขนส่ง เจ้าหน้าที่ส่งข้อสอบให้ คำถามบางข้อทำเอาผมงง แต่ก็คิดว่ารวมๆแล้วทำได้ดีทีเดียว อาจมีผิดสักสองสามข้อ จึงนำข้อสอบไปส่งคืนและยืนดูเจ้าหน้าที่เอาปากกาสีแดงออกมาตรวจ เธอเริ่มกาเครื่องหมายผิด…หนึ่ง…สอง แล้วก็ [...]

จงมอบทางของท่านไว้กับพระเจ้า วางใจในพระองค์ และพระองค์จะทรงกระทำให้สำเร็จ (สดุดี 37:5) ย้อนไปสมัยที่ผมเล่นอเมริกันฟุตบอลในโรงเรียน ครั้งหนึ่งผมได้เลื่อนจากทีมเกรด 7 ขึ้นไปเล่นให้ทีมเกรด 8  เพราะมีบางคนบาดเจ็บ ผมจำได้ไม่ลืม วันแรกที่ต้องไปกระแทกเข้ากับคนที่ขนหน้าแข้งยุ่บยั่บ ผมก็คิด “โอ้ พระเจ้า ผมกำลังทำอะไรอยู่นี่?” พอขึ้นรถกลับบ้านวันนั้น ผมบอกพ่อว่าพอกันที ไม่ไหวแล้ว [...]